Fatih Yamaner Başkan; Boluspor Şampiyon

Bu hafta sonu maç tercihimi basketboldan yana kullandım. Lise yıllarımda fazlasıyla ilgilendiğim bir spor dalıydı basketbol. 90'lı yıllarda Mersin basketbolunu temsilen Çukurovaspor vardı. Hatırlayanlar bilir o yıllarda basketbol neredeyse futbolun saltanatını yıkmak üzereydi; ama olmadı.
İşte hafta sonu o yılları düşünerek kızımı da alıp kapalı spor salonunun yolunu tuttum ve orada değerli arkadaşım Metin'de kızıyla maça gelmişti. Basketbol taraftarlığı, izleyiciliği bir başka kültürdür. Futbol taraftarlığına benzemez.
Maçın ilk dakikalarından müthiş bir heyecan sarmıştı salonu. Bu heyecanın sebeplerinden biri de Boluspor futbol takımının istenen başarıyı elde edememesinin etkisi de vardı hiç şüphesiz. Ben bu arada her maçta olduğu gibi etrafımı gözlemlemeye başladım. En çok dikkat çeken kişi basketbolculardan çok Boluspor basketbol şube sorumlusu Fatih Yamaner'di.
Heyecanı en üst seviyede idi. Onun bu heyecanlı davranışları, kazanma arzusu tüm salona büyük bir enerji veriyordu. Alınacak bir mağlubiyete de hiç şüphesiz en çok yıkılan o olacaktı.
Bolusporlu basketbolcular sanki bu maçı onun için oynadılar, sanki dört periyot boyunca hiç enerjilerini kaybetmemelerinin sebebi başkanlarıydı.
Fatih Başkan'ı Bolu'ya geldiğim ilk yıllardan beri tanıyan ve hiçbir zaman beyefendiliğinden ödün vermeyen tavırlarıyla örnek bir kişilik olarak kabul eden biriyim.
Maçı kazanmamızda basketbolcularımızın profesyonellikten ziyade amatör bir ruhla maçın son saniyesine kadar mücadele etmeleri bize galibiyet keyfini yaşattı bence.
Ne dersiniz Boluspor futbolda bunun için mi istenilen sonucu bir türlü alamıyor yoksa?
Ne dersiniz Boluspor futbol takımı futbolcuları sadece maddiyatla ilgilenip ruhlarını sahaya yansıtamadığı için mi istenilen sonucu alamıyor yoksa?
Benim şundan hiç şüphem yok ki, Boluspor futbol takımında da yöneticilerin çoğunluğunun yürekten istedikleri şampiyonluk isteği var. Ama bunu başaramamanın sebebi bir araştırılmalı. Birçok PTT 1. Lig futbolcuları parasını alamazken Boluspor'da herkes tıkır tıkır parasını alıyor, her türlü rahatlığı sağlanıyor. İş icraata gelince herkes sezon sonunda yok oluyor. Elde kalan, hüsrana uğrayan taraftarlar ile maddi ve manevi emek harcayan Boluspor yönetimi kalıyor. Ya taraftar yönetimi ya da yönetim taraftarı suçluyor. Eee, nerede futbolcular, nerede gelip giden hocalar? Onlar yeni maceralarına yeni kulüplerinde çoktaaan yelken açmış oluyor.
İşte Fatih Başkan ve ekibinden alınması gereken önemli bir ders var bence. Adını profesyonellik koyduğumuz ruhsuzlaşma çabalarını rafa alıp olayın içine ruh katıp, benlikleriyle mücadele edip “Küçük Şehrin Büyük Öyküsü” macerasına önümüzdeki yıl sil baştan tek yumruk girmeliyiz. Şayet Sayın Abat, başkanlığa da devam edecekse ve yönetimiyle birlikte bu maçtan ve Fatih Başkan ile ekibinden feyiz almalılar. Futbolculara da Mehmet'in azmi ve hırsı; Ferit'in hiç bitmek bilmeyen enerjisi; Levent'in gerektiği anda devreye girip skoru taşıma becerisi; Kağan'ın doğuştan bir yetenek oluşuyla ve diğer basketbolcularımızın “RUH”u örnek olarak gösterilmelidir. Adını burada anmadan geçemeyeceğim diğer bir sporcumuz da okulda beyefendiliği ile tüm arkadaşlarına örnek olan, öğretmenlerinin beğenisini kazanmış öğrencim Yunus Emre Şahin olacaktır. Eminim ki gelecek günler senin için aydınlıktır Yunus.
Artık çıta yükseldi bir kere Fatih Başkan, sizden Kuşadası'ndaki maçlarda da şampiyonluk bekliyoruz. İnanmak başarmanın yüzde elli biridir. Haydi, şu kalan kırk dokuzu da halledin de bitsin bu iş Başkan.
Yolunuz açık; Allah yar ve yardımcınız olsun.