Müjdeler olsun,
Nur topu gibi bir deyimimiz oldu,
İşkence izlemek
Üç haftadır yazılarımda kullandığım bir deyimdir,
Maça giderken;
Hocam işkence izlemeyemi gidiyon?
Dönüşte de;
Hocam işkenceden mi geliyon?
Diyor tanıdıklar, arkadaşlar,
Tuttu galiba,
Tutturanlar sağ olsun.
* * * *
Hafta sonu Pazar,
Hava yazdan kalma,
Yine maça gidiyoruz, Adana maçına,
Kafamızda acabalar dolaşıyor,
Görevli arkadaştan isim listesini alıyorum,
Alıyorum ama bir de bana sorun,
Listeye bakmaya korkuyorum,
Acaba dedik ya,
Bakıyorum,
Birden yüzüm düşüyor,
Çevreme bakıyorum,
Birçok düşük yüz görüyorum,
Herkes birbirine bakıyor,
Ama konuşmuyor,
Sonucu daha baştan görüyorlar sanki
İştahla ve heyecanla maç izlemek haram gibi,
* * * *
Denizli maçından sonra uyarmıştım,
Galibiyete aldanmayın, oyun oynamadık dedim
Ve hala oynamıyoruz,
Her maça on kişi çıkıyoruz dedim,
Ve hala on kişi çıkıyoruz,
Birileri, birilerini ciddi şekilde uyarmalı,
Bu işkenceye dur demeli.
* * * *
Bir yanda puan ve puanlar verdiğimiz takımlara bakıyorum,
Dönüp arkama, bir de kadromuza bakıyorum,
Sadece yazık diyorum,
* * * *
Son söz,
Kimi sabreder, kimi inat,
Sabır biziz de kim inat. . . .
07.11.2012