10.05.2004
Dünya hayatı yaşam çizgisinin nerede sona ereceği bilinmeyen bir süreç. Onun için söylenmiş olmalı Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalış sözü.
Altı Mayısta elim bir trafik kazasında kaybettiğimiz Milli Cimnastikçimizin mezarı başında yapılan anma töreninde, söylenenleri dinledikçe aklımdan geçti kısa bir ömürde elde edilen büyük başarılar. Murat Canbaş isminin doğumuyla ölümü arasında belki fazla bir uzunluk yok ama, onun almış olduğu başarılar çok uzun bir zaman diliminde kendinden sonra gelecek sporculara övgüyle söylenmeye devam edilecek. Belki de başarı öyküsü kitaplara geçip ders olarak okutulacak. Ömür çizgisinin takdiri yüce yaradanın. Ama insan gene de düşünmeden geçemiyor. Topluma malolmuş insanların bazı davranışlarını özgürce yapma şansının olmadığını düşünmeden edemiyor. Böylesi değerlerin daha dikkatli, daha programlı, daha bir özen içinde yaşamlarını organize etmeleri gerektiğini düşünmeden kendinizi alıkoyamıyorsunuz.
İçimizde büyüttüğümüz trafik canavarını o kadar serbest bırakmasaydı, böylesi gözü yaşlı insanları arkasında bırakır mıydı acep diye düşünüyor, bir kez daha üzülmekten kendinizi alamıyorsunuz.
Sevgili Murat, ailenin ve Bolunun daima gururlanacağı başarıları bırakmanın yanında, insanlık alemine de fatura bedeli çok ağır olan bir trafik acısının mesajını da bırakmış oldu. Onun sevgisini yüreğimizde hep taşıyacağız. Başarılarıyla hep gururlanacağız. Kendisine Allahtan birkez daha rahmet dilerken, acılı ailesine sabırlar diliyorum. Ruhun şad, mekanın cennet olsun kardeşim.
