Bizlerin  daha  yeterince  tanıyamadığımız ve Yaradanın  ne kadar  mükemmel tasarladığı   insan   bedeni, sağlığımız  söz konusu olunca   gündem oluyor.

“Büyüleyen  Bağırsak”  (2014) kitabını  doğrusu  isteksizce  seçerken ,genç bir Alman tıp araştırmacısı  bayan Dr.  Giulia  Enders  (27 yaşında) 2014 yılında   bu kitabıyla  en çok satan  kitaplar  listesinde 1. ci sırada  yer  alarak,26  ülke diline çevrilmiş  olması  beni  okumaya  teşvik etmiştir.

Beri yandan son yıllarda  araştırmalarla  imajı yükselen  bağırsak  üzerine yazılmış  epey yayın kitabevlerinde  dikkati çekmektedir  (Duygusal Beyin-Bağırsak 2016;  Tahıl Beyin 2015; Huzurlu Bağırsak; Buğday Göbeği; 2,ci Beyin  Konuşan Bağırsak,vb.) . 

Mizahi bir dil eşliğinde  bağırsakların ne kadar  karmaşık ve ne kadar büyüleyici olduğunu vurgulayan ,  eğlenceli uslubuyla da bilinçlendirici bir kaynak.

Giulia  Enders  insanı  bir ağaca benzetirken; “İnsan  Bir  Ormandır”romanıyla bu benzetmeyi sosyo-psişik  yönleriyle  irdeleyen  sayın Oktay Akbal (1988) gibi bakış tarzını katiyetle kabul etmiyor, ona  göre :

“Bir  ağacın gözlerimizle algıladığımız kabataslak ve basitleştirilmiş  biçimi –tepesi yuvarlak, düz  bir  gövde. Gözlerimiz  bu biçimi “ kaşık “ benzetmesiyle basitleştirir ve yalnızca görünürde olanı değil de ,geriye kalan her şeyi de görebilirsek eğer(ağacın görünmeyen toprak altı  biyokitlesi toprak üstüne yakın değerler taşıyabilir),dünyanın çok daha eğlenceli bir hal alacağını vurgular. Bir ağaç , o zaman bir kaşık olmaktan çıkıp,bir “halter”e benzetilmesi gerekirdi..!

Fakat  beyin bunu  yapmamaktadır .Beyne en fazla bilgiyi gözler aktarır  ve   bu  bir kitapta yer alan  ağacın tümünün  çiziminin nadiren algılanmasına sebep olur.Yani beynimiz ,hışırdayan ağaçlarla dolu bir orman söz konusuysa  bize  itaatkar bir biçimde  illaki “kaşık, kaşık,  kaşık” yorumunu yapar.Hayatımızı “ kaşık  kıvamında” sürdürdüğümüz  esnada  hayata  dair  büyük olaylar kaçırıyoruz “.

Genç  araştırıcı ,insan  bedeninde görünür olandan daha fazlasını yakalasaydık ,kabaca ve basitce görebileceklerimizi şöyle özetliyor;  bedenimiz üç adet “hortum” sayesinde gelişmiş.Birinci hortum, içimizden geçer ve ortada düğümlenir.Bu kalbimizin merkez düğümünü oluşturduğu kan dolaşım sistemimizdir.İkinci hortum neredeyse sırtımıza paraleldir; bu hortum vücudumuzun üst kısmına kadar çıkar ve orada sabitlenen bir adet kabarcığın oluşmasını sağlar.Bu bu kabarcık  omuriliğimizde  yer alan sinir sistemimizdir.Bu sinir sistemi  beynin oluşumunu ve sinirlerin tüm vücuda yayılmasını sağlar.

Üçüncü hortum yukardan aşağıya kadar vücudumuzdan geçer.Bu hortum bağırsak kanalıdır.Bağırsak kanalı iç dünyamızın tamamını düzene sokar.Bağırsak kanalı,sağa sola yayılan tomurcuklar üretir. Bu tomurcuklar sonradan akciğerlerimizi oluşturur. Biraz aşağıda bağırsak kanalı genişler ve karaciğerimizin oluşumunu sağlar, aynı zamanda safra kesemizin ve pankreasın da oluşumınu sağlayan odur.Fakat her şeyden önce ,bu kanal kendi başına faaliyet gösterdiği alanları sürekli artırmaktadır.Ağızın işlevselleşmesini ve “breakdance”yapan mide borusunu biçimlendirir ve “mide torbası” yaratır. Sonunda oluşturduğu  ise ,adını  bağırsak  borusundan alan  başyapıttır; bağırsak.

Diğer iki hortumdan oluşan  baş yapıtlara  -kalp ve beyin- e hayati önem taşımaları  nedeniyle hayranlık ve saygı  duyulur.Fakat  bağırsağın  -çoğu insanın düşüncesi bu yönde- yaptığı  yalnızca  arada bir tuvalete gitmektir.Utanç verici bağırsak! Organlar arasındaki çirkin ördek yavrusu !

Aşırı kilo alma,bağışıklık sistemi , beslenme,mutluluk hormonları, bağırsak florası(milyarlarca bakteri) ile son derecede  bağlantılı alerji ve depresyon rahatsızlıkları,tuvalet eğitimi (çömelme tekniğinin hemoroid ve divertikül vb.üzerine olumlu etkileri) hakkında akıcı bir üslupla yararlanacağımız  bir kitap.