Demokrasilerde çare tükenmez mantığının temelinde yatan düşüncelere açık olmasıdır. Vatandaşların davranışlarıyla birbirini rahatsız etmemesi için, sınıfı ve kimliği ne olursa olsun, uymak zorunda olduğu hukuk kuralları vardır. İhlal edildiğinde yasanın ön gördüğü yaptırımlarla karşı karşıya kalınır.

Hukukun dışında örf, adet ve geleneklerimizden süzülüp gelen, toplumların da benimsediği davranışlar vardır. Uyulmadığında kınanır, alay konusu olunur. Aksi durumlarda sevilir, sayılır, itibar görürsünüz.

İnsanlar toplum içindeki saygınlığını; ya yasaların ön gördüğü davranışları sergileyemediklerinden, ya da toplumun kabullenip uyguladığı sistemin dışına çıkarak, umursamadığından yitirirler.

Herşeyi ben bilirim. Makam ve mevkimin ağırlığı benden sorulur, ben ne dersem o olur. Örf, adet, gelenek, görenekmiş geçin efendim, bunlar da neymiş der gibi, tepeden karşıya bakıp da yanında, yanıbaşında olanları görmeyen, görmek istemeyen tipler vardır. En akıllı kendilerini sanırlar ama, değirmene yoğurt öğütmeye giderek hem saygınlıklarını kaybederler, hem de gülünç duruma düşerler. Çevrenize bakın, göreceksiniz bunları.

Düşünde sevgi

Yüreğinde dost ateşi yanmıyorsa

Söyle neye yararsın?

Becerini sanat için değil de

Para için yapıyorsan

Söyle neye yararsın?

Akıl para getirir

Sapık düşünce yol yitirir

Bencil davranmak

İtibarı bitirir.

Toplum için düşünmüyorsan

Söyle neye yararsın?

Ahkam kesmede

Hep sen olursun.

Doğruları kendi aklında bulursun

Paylaşmıyorsan derdi tasayı

Söyle be arkadaş

Sen neye yararsın?

Sevgiyi paylaş ki

Aşklar güçlensin.

Aşıklar meclisinde

Keder tükensin.

Kederi paylaşamıyorsan

Söyle sen neye yararsın?

Doğru olan hep benim diye

Yola düşersen,

Buğday yerine

Çuvala yoğurt dökersen

Un elekten geçmediğinde

Kalbur istersen

Hele bir de ekmek elden

Su gölden dersen

Söyle be hey zalim

Sen neye yararsın?

08.05.2006