Daniel Dalyan, Abraham İbrahim…

Hastane, cami, sivil, çocuk, kadın denilmeden üzerlerine bomba yağdırılan, katledilen Filistinlilerin acıklı hallerini düşünüyorum günlerdir.

Sonra, sayısını unuttuğumuz ve yıllardır kıldığımız gıyabi cenaze namazlarımızı, İsrail’e ve emperyalistlere lanetler yağdırdığımız protestolarımızı,

‘Bana dua edin size cevap vereyim.’ (Mü’min, 40/60) ayetine sığınarak Yüce Allah’a ilettiğimiz dualarımızı hatırlıyorum.

Değişen bir şey olmadığını görüyor, üzülüyorum.

***

David, Davud’un üzerine yine bomba yağdırıyor. Abraham, İbrahim’e yaşam hakkı tanımıyor.

Yakop, Yakup’u vuruyor. Daniel, Dalyan’ı yurdundan ediyor.

İshmael adındaki çocuk yaşamanın mutluluğunu taşıyor, minik İsmail’ ise hep korku ile yaşıyor.

Mariam evladını sevgi ile kucaklıyor. Meryem ise yavrusunun cansız bedenine acı ile sarılıp ağlıyor.

Salomonlar Süleymanlara, Eliaslar İlyaslara, İsaaclar İshaklara karşı, ilimde fende, kültürde sanatta, kısacası her alanda hep galip geliyor.

***

Anlamak mümkün değil.

Geçmişte, Alak Suresi 1. Ayette geçen ‘OKU’ sözünü iyi anlayıp, iyi yorumlayarak, akli ve nakli ilimleri birbirinden ayırmadan,  Endülüs Emevi Devletini kurup İslam Medeniyetini İspanya’ ya taşıyanlar,

Üç kıta da, Türk’ün ve İslam’ın bayraktarlığını OSMANLI DEVLETİ olarak yapanlar, çağ açıp, çağ kapatanlar, gittikleri yerlere medeniyeti, adaleti, asaleti, merhameti getirenler bizler değil miydik?

Bugün neler oldu da, adaletsizlerin, merhametsizlerin belalarına uğrar, ellerine bakar hale geldik.

 ‘Bir millet kendini bozmadıkça, Allah onların hallerini değiştirmez.’ (Rad 11) böyle diyor Yüce Allah kutsal kitabımızda.

Cevap bu ayet de olabilir mi acaba?

***

Ne yazıktır ki, Müslüman olmayı İslam’ın 5 şartı ile sınırladık, İslami ve insani değerlerden uzaklaştık.

İslam dininin İLMİN ta kendisi olduğunu hatırlamadık, her kapıyı açan o ilmin anahtarlarını ise bozulmuş dinin temsilcilerine bıraktık.

‘Üzülmeyin, gevşemeyin, inanıyorsanız üstünsünüz, üstün olmalısınız’ ayetini anlamadık.

Benjamin, Noah, Josef sadece kendileri için değil, inancının yanında devletini, devletinin değerlerini yüceltmek için yılmadan çalışırlarken, Bünyamin, Nuh, Yusuf olarak, ‘Üç dönüm bostan, yan gel yat Osman’ deyimi misali yattık.

***

Yüce Allah’ın, ‘Bütün itiyat tedbirlerini alın...” (Nisa Suresi, ayet: 71) buyruğuna uymadık. ‘TEDBİR’ i bırakıp, her işimizi Allah’ın ‘TAKDİR’ ine bıraktık. ‘KADER’ i anlamadık, anlatamadık.

‘İnsan için ancak çalışmasının karşılığı vardır.’  (en-Necm, 53/39) mealindeki ayeti atladık. Dualarımızı, bu ayetin anlatmak istediği, FİİLİ DUA (Çalışma, alınacak sonuç) şeklinde değil, kuru kuruya yaptık.

***

İnsan olarak, Adam’ da aynı, Âdem’ de. Eva’da aynı Havva ‘da…

Adam’ın, Eva’ nın dualarını kabul eden ve veren Allah, Âdem’e de verir Havva’ ya da…

Bunun için ise rahatımızı bozmalı, Müslümanlar olarak, ‘Düşmanın silahıyla silahlanmak...’ Kur’an emrini iyi anlamalı, içindeki ilmin anahtarlarını tekrar ele almalı, bilim ve teknolojide de dünya ile yarışmalıyız.

Cennet kazanmak uğruna kendimiz için çalıştığımız kadar,  vatanımız, milletimiz ve dinimiz için ayrıca ÇALIŞMALI, fedakârlıklar yapmalıyız.

Yoksa…

Bugün televizyon kanallarından ağlayarak seyrettiğimiz o sahneleri, Allah korusun yarınlarda bizlerde canlı canlı yaşarız.