Yurtta sulh, cihanda sulh

Bu söz Atatürk’ün önemli bir sözü. Böyle güzel ve anlamlı bir söze kim katılır bilemiyorum ama, Atatürkçülerin dışında, özellikle de siyasetçilerin bazılarınca pek hoşa gitmediği bir gerçek. Bunun gerçek kaynağını on sekiz gün öncesinden biliyoruz. Hiçbir şekilde hak etmeyen bir kesim var. Başta çocuklar, anneleri, kadınlar, yaşlılar ve sivil halk. Ben başkasını bilemem ama, özellikle siviller için her gün ağlıyorum. Özellikle çocuklar için. Biliyor musunuz acaba. Küvezde yaşam pardon ölüm mücadelesi veriyorlar. Buna tüm dünya sessiz kalmakta ısrarlı. Niye biliyor musunuz? Çünkü bunun tek nedeni, Akdeniz’de çıkan savaşın asıl duyurulan palavraları. Asıl konunun Akdeniz’deki enerjinin derdinde olduklarını değil büyükler, yedi yaşsından itibaren dünya biliyor artık. O kazanmak istediğiniz petrol ve doğalgazın içinde boğulun inşallah.

Gelelim şimdi Pazar günü mutlu olacağımız ve bu dünya bitene kadar Cumhuriyetin devamının geleceğine dair yemin. 29 Ekim Pazar günü, Türkiye Cumhuriyeti’nin 100. Doğum günü. Kısaca anlatayım. Bu ülkemiz, tüm sınırları ihlal edilerek ta ki, Osmanlı döneminde kuşatılmaya başlanmıştı. Kısacası, 1915 yılında topraklarımıza göz diken devletlerin saldırılarına göğüs geren vatanımızın kurtarıcıları sayesinde başlayan ve kazanımımızla sonuçlanan, Çanakkale Geçilmez olgusunu gerçekleştirmişlerdir. Cumhuriyetimizin kuruluş temellerinin başlangıcı olan bu başarının ardından, Yüce Atatürk’ün 1919 yılında başlattığı kurtuluş mücadelesiyle başarıya ulaşılarak, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşu sağlanarak gençliğe emanet etmiştir. Bu ülke var oldukça, Atamızın izinde ve onun ilke ve inkılaplarında yolumuza devam edeceğimizin yüreklerimizdeki heyecanını, her geçen gün biraz daha artarak yaşıyoruz. Ama söz veriyoruz ki, bu ulus, senin çizginde, her türlü çelişkilere rağmen yaşayacak ve yaşatacağız. Ne mutlu Türküm diyene. Bayramınız kutlu olsun. Atam izindeyiz.